yıgım — yığılmı; III, 19bkz: yıgın yığın, küme, yığılmış I, 15; III, 19, 22bkz: yıgım … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
alaxoja — I (Qazax) bax alaqoja II (Şəmkir) bax alaqoca. – Ay arvat, tez ol alaxojanı qavqar, yığım haravıya … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
asdal — (Meğri) palıd ağacının gövdəsində əmələ gələn ot. – Çıxeyəm palıda ki, asdal yığım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
birələşməx’ — (Qarakilsə) möhkəmlənib qalmaq, məskən salmaq. – O vaxt orda birələşdim, isti:rdim onnarı da yığım ora … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ko:ğa — (Oğuz, Şəki, Ucar, Zaqatala) bax kovğa. – Ağaşdan ko:ğaynan nar dənniyirök; – Ko:ğanı bəri ver əpbəi qızardım (Ucar); – Çöreyi kö:ğıyə taxıf təndirdə qızardıllar (Şəki); – Ko:ğa sal yavaşnan əy, bi qırıx armut yığım (Zaqatala) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qo:sara — I (Göyçay) bax qavsara. – O qo:saranı mənə, çıxım bir az üzüm yığım II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax qoysara I. – O qo:saradan bizə də gəti (Şəmkir) III (Kürdəmir, Şəmkir, Tovuz) bax qavsara. – Qo:sareynan ona pay aparmışam (Kürdəmir); – Gühər sizə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləmbə-ləmbə — (Gəncə) topa topa. – Sən ləmbə ləmbə ver, mən yığım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məfrəc — (Bakı, Ordubad) bax mərfəş. – Bir məfrəc də tapılmır ki, bu yorğandöşəgi yığım içinə (Bakı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərfəş — (Bakı, Ordubad) içərisinə yorğan döşək yığmaq üçün xüsusi toxunmuş əşya. – Mərfəşi gəti şeyləri yığım içinə (Ordubad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ura — (Ağcabəd, Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, İmişli, Qax, Qazax, Xocavənd) bağ və bostanda son yığım. – De:llər bosdan uradı, biz də gedəx’ qarpız gətirəx’ (Qazax); – Qurtuluy menin də, uradı (Qax); – Bu döələx’ləri urada yığmışam (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
